Een baan, een ''home'', nu alleen nog mijn visum! - Reisverslag uit Sydney, Australië van Femke Govers - WaarBenJij.nu Een baan, een ''home'', nu alleen nog mijn visum! - Reisverslag uit Sydney, Australië van Femke Govers - WaarBenJij.nu

Een baan, een ''home'', nu alleen nog mijn visum!

Door: Femke

Blijf op de hoogte en volg Femke

28 Januari 2013 | Australië, Sydney

Die laatste dagen in Julia Creek gingen wonder boven wonder snel voorbij. Veel sneller dan gedacht, echt heerlijk!

Mijn laatste zaterdag in Julia Creek was ik naar de kroeg gegaan na water aerobics. Eerst lekker gegeten in de kroeg, alleen de spanning was te snijden. Aan tafel zaten David, Jennifer, Tom, Josh, Amy (meisje uit town) en ik. Niemand durfde wat te zeggen, het was zo gespannen allemaal. Amy probeerde nog beleefd te zijn en vroeg zonder na te denken aan Jennifer hoe haar Kerst was geweest. Geniale vraag haha, want ze weet wat er allemaal is gebeurd met Kerst. Naderhand zei ze tegen me dat het eruit was voordat ze er erg in had. Ik had op het moment van de vraag gewoon moeite om mijn lach in te houden en durfde al helemaal niemand (op Amy na) aan te kijken. Amy gaf ook aan na het eten direct naar haar huis te willen gaan om daar wat drankjes te doen, in de kroeg was het erg ongemakkelijk met David en Jennifer erbij. Heel opvallend was dat Jennifer, David en Tom na het eten ook verdwenen.

Hierna zijn wij, Amy, Josh, Bundy (ja hij moest ook weer eens mee) en ik naar haar huis gegaan. Wat muziek gedraaid, een paar drankjes gedaan, Bundy iets meer dan een paar en over seks gepraat. Tja, Bundy kan namelijk nergens anders over praten. Heel veel gelachen en veel over elkaar te weten gekomen ;) Wederom kon Bundy zijn opmerkingen niet voor zich houden: Fem, could you sit on my face? Fem, if you come home with me now, I’ll give you a nice souvenir. Maar aan de andere kant is het een hele aardige man. Hij gaf aan de familie Curr ook echt vervelend te vinden en gaf ook aan dat hij het niet eens is met de manier waarop ze mensen behandelen.

Zondag is er een nieuw meisje gekomen, Yasmin. Iers, 21 jaar en hopelijk sterk genoeg om deze familie aan te kunnen. Haar visum loopt in april af en hoeft nog maar 2 maanden te werken om haar visum te kunnen verlengen. Ze heeft dus ook geen tijd om een andere baan te zoeken. Ik heb haar uitgelegd wat ik van Hilton Park vindt en dat het de laatste tijd verdacht rustig is. Joni is weg en je hebt dus alleen Jennifer achter je aan zitten.

Maandag hard gewerkt met zijn tweeën en in de avond naar aerobics gegaan. Yasmin vond dit ook helemaal geweldig en gaat het de aankomende periode zeker doen. Het was ook echt heerlijk, lekker druk, veel gelachen en toch ook gesport.

Dinsdag wederom gewerkt en in de avond een barbecue bij Amy. Omdat Yasmin en ik niet met lege handen wilden aankomen, besloten we een cake te bakken. Na de cake te hebben gemaakt (in onze pauze) schoven we deze in de oven. Natuurlijk hebben we direct alles opgeruimd, dus niks aan het handje dachten we…. Jennifer belde op om door te geven aan me dat ik de kalveren moest checken voor water, dus ik ging dat doen en Yasmin bleef in de keuken nog wat poetsen. Ineens kwam Jennifer naar me toe gereden en keek opvallend boos. ‘Ik deed toch wat ik moest doen’, ging er door mijn hoofd. Ze schreeuwde de vraag naar me toe of ik het normaal vond de oven te gebruiken zonder te vragen…... Wat….?!? Moesten we serieus hebben gevraagd of we de oven mochten gebruiken in het huis van Joni waar ik al 3,5 maand woon… watttt!? Dus ik maar gezegd dat we de volgende keer dat zouden doen. Yeah right!

Bij het huis van Joni aangekomen, vertelde Yasmin precies hetzelfde. Echt belachelijk! Dus bij elke handeling die we verrichtten vroegen we onszelf af of we niet eerst toestemming moesten vragen aan Jennifer?’ De jongens, Josh en Tom, vonden het ook hilarisch. Bij het openen van de koelkast, het opwarmen van een maaltijd in de magnetron en het aanzetten van de televisie keken we elkaar aan en schoten we in de lach. Zo onnozel dat het was, zo bizar, zo belachelijk!

In de avond besloten we naar de barbecue te rijden. Jennifer bood aan ons af te zetten, maar Yasmin had geen zin om terug te lopen dus vroeg of zij de auto mee kon krijgen (technisch gezien Joni’s auto, maar Jennifer beschouwd het nog steeds als haar auto). En dat mocht, wow, wij allebei in shock, het mocht… De barbecue was heel gezellig en de cake was ook erg geslaagd! 5 minuten na de laatste hap cake belt Jennifer. Uit gewoonte (stom stom stom!!) neem ik mijn telefoon op. Zegt Jennifer ineens dat David nu de auto terug wilt hebben…. Dit was rond 9 uur, half 10…. Wat, ze hebben 2 auto’s voor de deur staan, wat willen ze met deze auto doen. Alsof ze nu nog ergens heen gaan…. Dit is serieus ons pesten… Dus wij braaf de auto teruggebracht. Bij het uitstappen drukt Yasmin per ongeluk op de toeter, achteraf wel een mooie stunt. Want het huis was compleet donker en alle auto’s stonden er, dus ze lagen duidelijk op bed.

Woensdag mijn laatste dag! Heerlijk in de ochtend naar water aerobics gegaan en verder overdag as usual gewerkt. In de pauze mijn spullen gaan pakken. Jeetje, wat heb ik ineens veel spullen. En het enige wat er nu meer in zit is een shirtje. Hmm, had ik echt al zoveel spullen… Bij het inpakken kwam Annabelle naar me toe gelopen en ging naast mijn koffer zitten. Ze staarde naar mijn koffer, keek naar mij en staarde weer naar de koffer. Ze had het door dat ik weg zou gaan, echt super sneu. Vervolgens liep ze de hele tijd heen en weer om me een soort van tegen te houden. En toen ze door had dat dit niet werkte ging ze naast mijn koffer zitten en bleef ze naar de koffer staren. Normaal valt ze in slaap, maar nu bleef ze de hele tijd staren, echt verschrikkelijk om te zien. Hartverscheurend!! Dus na het inpakken super lang geknuffeld.

In de avond nog even naar de bar. Dit was ik echter al snel beu. Bundy was weer eens bezig: ‘Fem, do you got clean hands’ En zodra je ja zegt, wilt hij dat je zijn penis vast houdt tijdens het plassen… Dus nee, ik heb hele vieze handen! Daarna zei hij dat ik er goed aan zou doen om mijn laatste nacht met een echte cowboy te spenderen.

Donderdag, de dag waarop ik al 3,5 maand zat te wachten!!!! In de ochtend met Yasmin naar aerobics gereden en echt een super leuke laatste les gehad. Ann kwam ook naar aerobics en had een pakketje in de auto achtergelaten. Super lief! Nog wat foto’s gemaakt en afscheid genomen van iedereen. In het huis nog wat opgeruimd en mijn laatste spullen in mijn koffer gestopt. Alle spullen in de auto gestopt en afscheid genomen van Annabelle. Die sprong in de auto, want die wilde ook weg uit Hilton Park. Chris had ook nog een pakje voor me en moest nog een traantje wegpinken, echt een super vrouw! Nog langs geweest bij Hannah in de winkel Elders en nog bij het postkantoor afscheid genomen van Amy. Voelde wel raar hoor, stiekem ook wel heerlijk!

Onderweg naar Townsville nog wat branden gezien langs de weg. Verder was het een saaie rit. In Charters Towers had ik met Marilyn afgesproken, de vrouw die er met Kerst was. Zij had schoenen voor me gekocht. Ze was naar de bushalte gekomen om ze af te geven, super leuk om haar ook nog even te hebben gezien.

In Townsville verbleef ik nog 2 nachten in Civic Guest house. De eerste avond ben ik met Saori wat gaan eten en hebben we drankjes gedaan bij Mad Cow. Het was ergens in april dat ik haar voor het laatst had gezien. De dag erop heb ik niet veel gedaan, behalve wat op skype gezeten en mijn visum aangevraagd. Zaterdag ben ik teruggevlogen naar Sydney.

Bij het uitstappen van het vliegtuig stond Brian ineens bij de gate, ik was helemaal verbaasd! Hij zei namelijk dat hij mijlen ver weg was. Ik moest tien keer kijken en nog steeds geloofde ik het niet. Samen zijn we naar Redfern gegaan waar ik nog 3 nachten bij Jason en Keith zou slapen. Snel gedoucht en toen naar mijn toekomstige kamer gegaan. Het is klein, maar schoon, dus goed genoeg om de aankomende periode in te wonen.

Met Brian bij The Three Wise Monkeys gegeten en teveel cocktails geprobeerd. Wel erg lekker hoor ;) Vervolgens nog bij Brian thuis whipped cream vodka geprobeerd, dat is een echte aanrader! Ik ben geen alcoholist jongens, even voor de duidelijkheid, het was zaterdag en had al 3 maanden geen alcohol op…. Terug de stad in en met Keith en Brian tot in de late uurtjes heerlijk gedanst en nog meer cocktails geprobeerd bij Scubar.

De volgende ochtend kwam ik erachter dat ik mijn camera miste, overal gezocht, nergens…. Ik was hem waarschijnlijk onderweg verloren. Stom stom stom stom!!! In de middag ben ik naar Scubar gegaan, maar helaas. Daar was niks gevonden. Dus helaas, ik moest me erbij neerleggen, die camera zie ik nooit meer terug! Met Brian en Jo (huisgenoot Brian) boodschappen gedaan en heerlijk gekookt. Ik heb nog een cake gemaakt en we hadden een super diner.

Maandag had ik een sollicitatiegesprek, dus een belangrijke dag. Bij aankomst hoorde ik een meisje Engels praten met een duidelijk Nederlands accent. Aangezien het mijn sollicitatiegesprek was, besloot ik nog even niks te zeggen. Ik wilde een goede eerste indruk maken. Even later kwam juist zij naar me toe en vertelde me dat zij het gesprek zou voeren. Bij het zien van mijn naam vroeg ze me of ik Nederlands was. Uiteindelijk het gesprek wel in het Engels gevoerd en dat ging erg goed, met als resultaat dat ik de baan kreeg! Daarna een middag wat tv gekeken bij Brian en nog uit eten geweest om te vieren dat ik een baan had. In de avond mijn sleutels gehaald van mijn appartement/kamer en de papieren getekend.

Dinsdagochtend ben ik met al mijn spullen (wat heb ik veel troep!!) naar mijn kamer verhuisd. Daarna had ik een training voor mijn werk. Wat uitleg gekregen en wat papieren die ik moest tekenen. In de pauze kwam er een jongen mee naar beneden en vroeg me wat ik ervan vond. Hij bleek de baas te zijn en vroeg of ik zin had in een biertje. Dus gewoon een biertje gedronken met de baas! Die middag nog wat boodschappen gedaan en mijn kamer ingericht. In de avond heerlijk met familie op skype gezeten, top!

Woensdag mijn eerste werkdag gehad. Ik heb alleen maar meegelopen met mijn collega’s en gekeken hoe zij het doen. Best leuk werk, gewoon mensen zien te overtuigen zodat ze iets kopen. Het komt erop neer dat mensen zich gaan inschrijven bij ‘Energy Australia’, een bedrijf dat alleen rekeningen opstuurt van de energie die ze verbruiken. En dat scheelt hen best veel geld. Ik ben in feite gewoon een vervelende ‘door knocker’ die men probeert te overtuigen van ‘billing company’ te veranderen.

’s Avonds met Brian, Tracey en Dean wat gegeten en wat drankjes gedaan in Kings Cross. Echt leuk om hen weer te zien. In maart ga ik met hen naar Fiji, dus dat wordt super gezellig!

Donderdag ben ik helemaal alleen mijn ronde gaan doen, ging erg goed. 3 sales te pakken, dus lekker wat geld verdiend. Aan het einde van de dag voelde ik me echter hondsberoerd en was erg blij toen ik om 8 uur thuis was. Die nacht zo verschrikkelijk slecht geslapen en die ochtend voelde ik me nog beroerder. Alles deed zeer, ontzettend verkouden (bij een temperatuur van 30 graden, hoe is het mogelijk…), waarschijnlijk een griepje te pakken. Aangezien het mijn 3e werkdag zou zijn, vond ik het stom om thuis te blijven. Mijn manager gebeld en zij gaf aan gisteren al te zien dat ik ziek was en zei dat ik thuis moest blijven. Deze hele dag heb ik op bed gelegen, verschrikkelijk, dat is niks voor mij. In de avond is Brian nog op ziekenbezoek geweest. Zelfs toen viel ik bijna in slaap.

Zaterdag, Australia Day, eerst uitgeslapen en vervolgens met Mariëlle en Brian naar Darling Harbour gegaan. Ik voelde me nog steeds geen 100%, maar dat kon me niet tegenhouden. Verkleed met Australische kenmerken ben ik op stap gegaan. Heerlijk gekletst met Mariëlle en veel lol gehad met Brian tijdens het aanleren van Nederlandse woorden. Alleen moeilijke woorden natuurlijk, zoals hottentottensoldatententententoonstelling. Om middernacht maar naar huis gegaan, ik merkte toen goed dat ik nog niet was opgeknapt. Ontzettend blij was ik toen ik mijn deur opende, ik had het gehaald.

Zondag de hele dag geslapen. En in de avond een super belletje gehad van Jason. Hij vroeg of ik niks was verloren. Bleek dat hij mijn camera had gevonden!! Super!! Mijn camera lag onder de tv-kast en Jason had hem gevonden :D

Nu is het alweer maandag, een public holiday, lekker vrij dus. Straks mijn camera maar eens ophalen en de foto’s van die zaterdag eens bekijken. Dinsdag t/m zaterdag werken en de week erop weer van maandag t/m zaterdag. Veel werken, veel geld verdienen, veel sparen!

Als ik ergens vrije tijd heb zal ik mijn foto’s eens gaan sorteren en op Facebook zetten. Dat kan nog even duren hoor, ik kom elke dag pas om 8 uur binnen en dan moet ik nog ergens wat eten scoren of een beetje koken en de volgende dag moet ik weer vroeg op. Maar ik zal tijd proberen te maken. Heerlijk hoor, ik heb het eindelijk weer druk!

Zodra ik bericht heb over mijn visum komt dit zeker op mijn site te staan! Fingers crossed!!

Xx Femke

  • 28 Januari 2013 - 13:31

    Lijn:

    leuk verhaal!!! have fun!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Femke

Profielomschrijving: met andere woorden, omschrijf wie Femke is... Hmm... Ik ben iemand die van reizen houdt, altijd op zoek is naar uitdagingen en als iets haast onmogelijk is, maak ik het mogelijk! Men noemt me speciaal, uniek, of zelfs a limited edition. Al vind ik mezelf maar een gewoon simpel meisje. Standaard, saai en ik hoef niet in the spotlights te staan. Gedurende mijn reizen heb ik veel bijnamen gekregen. Er zijn maar weinig mensen die me Femke noemen. Ik stel mezelf ook niet meer voor als Femke, maar als Fem. Net iets makkelijker voor het Engels sprekend volk. Mijn bijnamen zijn: - Danka - Miss Trouble - Dutch Queen - Miss Bright Eyes - Dutch Goddess - Numpty - Femtastic - Femme Fatale

Actief sinds 27 Jan. 2012
Verslag gelezen: 347
Totaal aantal bezoekers 64356

Voorgaande reizen:

14 Februari 2012 - 22 Juni 2012

Werkvakantie Australië 2012

21 September 2012 - 30 November -0001

Australië: is dit mijn toekomst?

Landen bezocht: