Jump off a cliff..... WTF

Hello, yes I'm still alive... sort of....

Nu maar weer eens tijd gemaakt voor een verslag. Even mijn gedachten op iets anders zetten. De laatste tijd voornamelijk downs gehad, waarbij ik het echt zwaar heb gehad. En nog steeds zwaar heb, eerlijk gezegd.

Ik had het vorige keer over een beachparty, nou dat was echt bagger zeg! Er waren paardenraces waar je geld op kon zetten, daar heb ik helemaal niks mee. Dus dat heb ik maar overgeslagen. In de avond was er een feestje… Julia Creek style…. Boring!! Alleen maar lamme mensen die nogal hopeloos aan het flirten waren, country muziek en een hele slechte dj.

Zelf de muziek in de booze bus was beter! Dus heb ik daar aan het einde van de avond nog een tijdje in gezeten, dat was nog het beste van de hele dag.

Verder heb ik deze maand nog best veel meegemaakt en dat voor Julia ‘in the middle of f*cking nowhere’ Creek

Jennifer en Joni ruziën de hele tijd over wat ik moet doen. Nee, ik zeg ‘t verkeerd, ze ruziën niet, het is heel normaal dat ze met deuren smijten, schreeuwen, elkaar verrot schelden…. Ja Jennifer noemt het geen ruzies…

De laatste tijd heb ik er een beetje genoeg van! Joni noemt me een heks, ik moet maar van een klif springen, ik heb geen vrienden, ik loop in de weg, ik ben vervelend, enz. Deze lijst is nog veel langer, maar ik wil geen medelijden. Ik doe het mezelf aan om hier te blijven! Gelukkig is het nog maar voor 4,5 week. Al willen ze hebben dat ik langer blijf…. Echter de 2 weken die ik dan langer zou blijven, ben ik alleen, dus wellicht dat ik dit ga doen… Who knows!!

Gelukkig heb ik afgelopen dagen mijn verstand op iets anders kunnen zetten. Donderdag ben ik met een paar meiden en jongens de film Magic Mike gaan kijken. Even wat afleiding! Nog snel een pizza gemaakt om mee te nemen, erg geslaagd! Lekker gelachen, mijn hart kunnen luchten en heerlijk zitten kletsen over alles en nog wat.

Vrijdag was er in de avond een feest met de Kerstman. Er stond een luchtkasteel, een grote opblaasglijbaan, een nep stier en er was een leuke dj! Top feest! En dat voor Julia Creek. Ik heb me enorm vermaakt, ik heb de hele avond niet aan mijn werk gedacht! Ik heb met een stel jongens gewonnen met touwtrekken en hiermee 200 dollar opgehaald voor een schoolproject. Ook heb ik op de stier gezeten voor de volle 100 sec, ben ik twee keer van de glijbaan gegaan en heb ik me moe gesprongen op het luchtkasteel. (hoe kinderen dat een hele avond kunnen doen…. Pfff ik was al versleten na een paar minuten)

Deze avond helaas ook weer de nodige mannen achter me aangehad. Met de openingszinnen: ‘Can I scratch your back’ ‘You’re hot’ ‘Oh you wanna dance with me’ probeerden ze mijn aandacht te krijgen, mislukt!! Aangezien ik die zaterdag weer vroeg op moest voor werk en ik een lange dag zou hebben, ben ik om middernacht weer met de booze bus naar huis gegaan. Erg jammer, want ik had het onwijs naar mijn zin. Toeval was dat ik met de ‘back scratcher’ in de bus zat en die wilde me wel mee proberen te krijgen naar zijn bed…. Viespeuk!!

Zaterdag zou ik in de ochtend mijn werk doen en om 4 uur ’s middags zou ik meerijden met David en Jennifer naar Mount Isa. Hier zou ik Jimmy weer zien en ff een drankje doen. Zou, want het liep heel anders! Joni was met haar stomdronken lijf weer gevallen op vrijdagnacht en was naar het ziekenhuis. Om deze reden zouden David en Jennifer een dag later naar Mt Isa gaan… Ik kon dus een weekend Mt Isa op mijn buik schrijven. Of toch niet…

Ik had iedereen uit de buurt benaderd om te checken of er iemand richting Mt Isa zou gaan, maar helaas… Mijn volgende gedachte was liften. David kwam er zelf ook mee en heeft me om kwart over 12 afgezet bij het tankstation. Ik besloot eerst een flesje water te kopen en dan maar hopen dat er iemand die kant op moest. Op het moment dat ik weer naar buiten loop zie ik twee road trains staan. Trucks met elk 3 opleggers, joekels van vrachtwagens! Ik loop er langzaam heen en merkte aan mezelf dat ik steeds harder begon te lopen, want dit zou weleens mijn enige kans kunnen zijn. Bij de road trains aangekomen was het lastig om te zien of er iemand in zat, gelukkig ging de bestuurdersdeur open. Sean, een gezellige gast van 37 die zondag 38 zou worden, met de juiste muzieksmaak, opende de deuren. Jaaaaaaaa ik mocht mee!!! Hoppa, ik mijn tas gepakt en in de vrachtwagen geklommen!!!

Dit zou ik dus normaal nooit in mijn uppie hebben gedaan, maar boeiend, ik had een lift!! :D
De vrachtwagen was uitgerust met alle dingen die je thuis ook hebt, luxe road train! Na een kleine 4 uur kwamen we aan in Mt Isa. Sean besloot na het aanhoren van mijn verhaal me te helpen bij mijn banenjacht. Want als ik besluit weg te gaan bij deze gestoorde familie moet ik wel direct ergens aan de slag kunnen om mijn 3 maanden werk af te ronden. Anders gooi ik mijn eigen ruiten in en kan ik mijn 2e jaarvisum wel vergeten.

Echt super van Sean! Hij bracht me binnen bij een caravan park en ik kon door gaan werken in de keuken. Helaas was dit maar voor 2 diensten per week, veel te weinig als ik aan mijn uren wil komen voor mijn visum. Wel mijn contactgegevens achtergelaten voor het geval ze meer werk hebben. Ook Sean zou me een belletje geven als hij nog iets had gevonden. Top! Ik had geen betere lift kunnen wensen!

Opgehaald door Jimmy zijn we naar zijn huis gegaan, tas gedropt en hebben we een drankje gedaan in de stad. Mount Isa is echt zoveel groter dan verwacht! Bij aankomst zat ik ook de hele tijd met mijn mond open, ik ben natuurlijk maar 2 straten van Julia Creek gewend ;) Vervolgens langs de Mac, jaaaaaa ze hebben hier gewoon een MacDonalds!! Die heb ik nu al 2 maanden gemist! Daarna met de 4 wheel drive een paar bergjes omhoog gereden. Ik was zo blij met mijn ‘Jesus bar’, de balk waaraan je je vast kan houden, ruig terrein, I love it! Daarna rondon Lake Moondarra gereden. Dat was echt WOW!!!

In de avond had ik weer een mooie stunt. Op het moment dat ik naar de wc wil gaan, krijg ik de deur niet open. De deur was waarschijnlijk in het slot gevallen. Gelukkig stond ik aan de buitenkant, maar toch…. ik moest naar de wc. Trekwerk aan de deur leverde niks op. Dus ja, wat doe je dan…. Naar de douche dan maar haha! Jimmy gaf aan dat ik dit als backpacker wel mocht in zijn douche.

De volgende dag vroeg opgestaan om met de jetski op het meer te kunnen scheuren. Maar eerst een ontbijt met verse mango’s uit de bomen in de achtertuin, verser kan niet! En Jimmy heeft de wc-deur open geboord. Konden we tenminste naar de wc.

Daarna de jetski volgetankt, zonnebrand gehaald een GASSSS! Zo gaaf!! Heerlijk vol gas op de jetski, wind door je haar, pelikanen pesten door ze achterna te gaan, mooie omgeving, super!! En het werd nog beter :D

Op het moment dat we beiden zoiets hadden van: ‘Wat zullen we nu eens doen’, komen er twee mannen met een boot aan. Wij een praatje met hen gemaakt en we mochten ook wel een rondje mee op de boot. Daarvoor moesten we alleen wel naar de ski club komen. Een 500 meter verder. Dus de jetski weer op de trailer en op naar de ski club. Hier bleek dat ze met wat familie waren en de jongeren een les kregen in waterskiën. Toen de vraag kwam of wij dat ook wilden doen, hoefden we niet lang na te denken. COOL!!

Hoppa, wetsuit aan, in het water, ski’s aan en gaan! Na mijn 4e keer had ik het door en de 6e poging was perfect. Dit is echt zo leuk om te doen! Een nieuwe verslaving, want dit ga ik zeker vaker doen!

Tussendoor nog wat contact gehad met Jennifer. Zij was uiteindelijk alleen met de auto gekomen en vliegt door naar Brisbane. Om 2 uur ben ik met Jimmy naar het vliegveld gereden en heb ik de auto opgepikt. Helaas moest ik in mijn uppie weer terugrijden naar Julia Creek. Dus om half 4 heb ik afscheid genomen en ben ik in ruim 2,5 uur naar ‘huis’ gescheurd. Beetje te hard, maar kom op, geen kip op de weg, alleen een paar van die road trains en rental busjes. In de avond nog wat planten water gegeven en wat gepoetst, ja het werk gaat gewoon door…

Joni is vandaag teruggekomen uit Townsville, waar haar schouder toch niet gebroken bleek te zijn, maar uit de kom was. Die hebben ze teruggezet en helaas hebben ze Joni ontslagen uit het ziekenhuis. Gelukkig is haar dochter (the dragon) nog wel weg, dus geen ruzies over wat ik moet doen.

Zojuist kreeg ik een bevel van David, de schoonzoon van Joni. Ik mag de aankomende 3 weken geen wijn voor haar kopen, anders word ik van het terrein afgetrapt…. O nee, dat wordt dus een kerst zonder wijn, maar met een alcoholist…. Dat wordt nog wat!

Hierna ben ik trouwens met Joni naar town gereden en toch wijn gehaald…. Het mag dan wel voor familie zijn, maar toch, misschien vind ik het helemaal niet erg om Hilton Park te moeten verlaten, haha!!

Momenteel zijn werkmannen begonnen om het huis opnieuw te liften, het huis blijkt namelijk te zinken en alles in het huis staat ook scheef. Deuren gaan niet dicht, grote openingen in de muren en je kan ook naar buiten kijken. Het huis staat op een soort palen die ze nu dus aan het vernieuwen zijn. Gisteren was het best eng, ze waren onder mijn kamer de palen aan het verwijderen. Op dat moment zat ik op mijn bed en ineens zakt een half deel van mijn kamer (incl. bed) 10 cm naar beneden. Zo dan schrik je wel!

Aankomende vrijdag ga ik naar een afscheidsborrel van een meisje dat ik hier heb leren kennen. Zij is de gelukkige en mag legaal ontsnappen…. Gelukkig hoef ik zelf ook nog maar 4,5 week, aftellen!! Maar klein kansje dat ik dus langer blijf. We zullen het gaan meemaken.

Verder moet ik voor mezelf nog op een rijtje zetten waar ik hierna heen wil gaan…. Geen idee!! Back to Sydney, Perth, misschien wel Darwin, who knows… 1 ding is zeker, ik moet een baan zoeken, want dit verdient geen drol!!

Ik hoop dat mijn laatste weken in Julia Creek minder erg zullen zijn als de afgelopen weken. Dat was echt geen pretje! Eenzaamheid ten top! En dan durft mijn baas ook nog te vragen of ik chagrijnig ben door heimwee…. HALLO door jou krijg ik heimwee muts! Maar dat kan ik natuurlijk niet zeggen… Ik slik alles tot het weer tot uitbarsting komt. Dan ben ik blij als ik weer met vrienden en familie aan de telefoon hang, vaak huilend, maar dat hoort erbij toch. Mis jullie!!!! Dankzij jullie trek ik het hier een beetje. Dus ik houd vol! Doorbijten!!!

Mocht ik weer tijd hebben, zal ik weer een berichtje plaatsen. Voor nu is het doeiiii!!

En foto’s volgen later deze week op Facebook, als ik tijd vind ;)

Xxx Femke

Ow vandaag ben ik precies 2 maanden in Julia Creek, mijlpaal!!!